|
Leev Rohmedräjer,
Dis Daach han ich dr`Schang jetroffe un do daach ich tirek aan dat Boch.
Ja do woren ävver Projies dran. Bravo!!!
Eifach Klasse un noch mih.
Et erinnerten mich an dat kölsche Rümche vum Philip Jansen.
Kettenreaktion
Wann do beim Weetshuslampesching
Jenöchlich setz beim Jläsje Wing
Häß Pech un brichs däm Jlas der Hals
Un schmieß dann flöck e Pütche Salz
leschär der üvver`m Rögge hin,
weil dat ne Schutz vör Pech sall sin,
un triff`s dobei et Auch vum Weet,
da jrad nem Jaß nen Hahn serveet,
dä weed verschreck - un vum Tablett
rötsch av dä Hahn su feiß un fett,
un singen Hungk schnapp sich dä Hahn
un würg un würg,- verschleck sich dran,
dä Knoche hängk im faß em Stroß,
hä weed dä Hahn nit widder loß,
der Weet loht drenn wie`n rösije Koh
un mäht e Zetermordio,
un do erkenns jlich de Jefor,
weiß och tirek wat Saach do wor,
do kneens dich nidder, un nit fuul,
jriefs do däm Köter en de Muul,
tricks im dä Knoche ußem Mungk,
wat dann dä Hungk för Mundraub fungk,
hä pack ding Hand met Moot un Kraff
un bieß der ratsch der Dumen avv,
un Do beß baff, sähs keinen Ton,-
Dat nennt mer Kettenreaktion!!!
Wie bei der Rohmedräjer:
Einer fängk an un...
Danke, dr kölsche Häbäät
|